ΝΑΟΣ ΑΘΗΝΑ
ΑΣΣΟΣ - ΙΩΝΙΑ (Μικρά Ασία)
Η Άσσος (σημερινό Behramkale) βρίσκεται στις βόρειες ακτές του κόλπου του Αδραμυττίου, απέναντι από τη Μήθυμνα της Λέσβο.
Ο αρχαϊκός ναός της Αθηνάς ήταν ο μοναδικός δωρικός ναός της Μικράς Ασίας.
Χτισμένος στην κορυφή της ακρόπολης από ντόπιο λίθο.
Παρά
το δωρικό χαρακτήρα του, ο ναός μαρτυρά, τόσο στον αρχιτεκτονικό όσο
και στο γλυπτό του διάκοσμο, την έντονη σφραγίδα της τέχνης της Μικράς
Ασίας, αλλά και την επίδραση της Αττικής, τουλάχιστον σε ότι αφορά την
θεματολογία του γλυπτού διακόσμου.
Ο ναός από πολύ νωρίς προσέλκυσε το ενδιαφέρον των μελετητών, με αποτέλεσμα τα περισσότερα γλυπτά να "αποσπαστούν".
"Όσα ανακαλύφθηκαν το 1838 βρίσκονται σήμερα στο "Μουσείο του Λούβρου"
"Οσα έφεραν στο φως οι ανασκαφές του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου μεταφέρθηκαν στο
"Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστόνης."
Ενώ η πρόσοψη του ναού έχει αποκατασταθεί και εκτίθεται στο "Μουσείο της Κωνσταντινούπολης."
Ο ναός εδραζόταν σε κρηπίδωμα δύο βαθμίδων.
Ο στυλοβάτης έχει διαστάσεις 30,31 x 14,4 μ.
Ο
κυρίως ναός ήταν δίστυλος εν παραστάσι και διέθετε πρόναο και σηκό. Το
δάπεδο του σηκού ήταν διακοσμημένο με ψηφιδωτό που αποκαλύφθηκε το 1881.
Τον
ναό περιέβαλλε περιμετρική κιονοστοιχία (πτερό), με 6 κίονες στις
στενές και 13 στις μακριές πλευρές. Συνολικά υπήρχαν 34 κίονες, ύψους
4,78 μ. με 16 ραβδώσεις στον κορμό.
Πέντε από αυτούς έχουν σήμερα αναστηλωθεί από υλικό που περισυλλέχθηκε από την περιοχή γύρω από το ναό, κυρίως σε δεύτερη χρήση.
Στις
σημαντικές ιδιαιτερότητες του ναού ανήκει το γενικό σχέδιο του γλυπτού
διάκοσμου: το επιστύλιο διακοσμείται στις στενές πλευρές με συνεχή
ιωνική ζωφόρο που παρουσιάζει διάφορα μυθολογικά επεισόδια, ενώ στο
κέντρο κάθε πλευράς δεσπόζουν δύο αντιμέτωπες σφίγγες.
Το
348 ο Αριστοτέλης έφτασε στην άσσο και παντρεύτηκε την ανιψιά του
βασιλιά Ερμείου, την Πυθία, πριν φύγει για τη Λέσβο, τρία χρόνια
αργότερα στο 345 Στην Άσσο, ο Σταγειρίτης φιλόσοφος -που εγκατέλειψε την
πλατωνική ακαδημία Αθηνών και ήλθε εδώ με τον Ξενοκράτη, ίδρυσε μια νέα
ακαδημία.
Εκεί ο Αριστοτέλης ηγήθηκε μιας ομάδας φιλοσόφων και έκαναν καινοτόμες έρευνες.
Αυτή
η «χρυσή περίοδος» της Άσσου τελείωσε αρκετά χρόνια αργότερα, όταν
έφτασαν οι Πέρσες, οι οποίοι στη συνέχεια βασάνισαν τον Ερμεία μέχρι
θανάτου (341).
Τότε και ο Αριστοτέλης κατέφυγε στον βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β’ για να διδάξει τον γιο του Αλέξανδρο.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια